EGELİ ÖZEL EGE’Yİ KIRMIZIYA BOYADI

CHP’liler aralarında espri yapıyorlar: Afyon en son Büyük Taarruz’da kazanılmıştı!
Afyon’da DEM Partisi’ni (Kürtleri değil) kapıdan sokmayacağım diyen CHP’li Burcu Köksal, devasa
cipiyle seçim çalışması yapan AKP’li rakibine 20 (yazıyla yirmi) puan fark atarak kazandı!
Konya’nın ruh ikizi denilen Kütahya’da ise 70 yıl sonra ilk kez bir CHP’li (Eyüp Kahveci) yerel seçimin
galibi oldu.
Manisa, ya Manisa?!
CHP Manisa’da en son belediye başkanlığını tam 78 yıl önce 1946’da almıştı.
Bu kez hem kazandı, hem de eze eze kazandı!
Ferdi Zeyrek, MHP’li rakibi mevcut başkan Cengiz Ergün’ü yüzde 57’ye yüzde 29 ile resmen ikiye
katladı.
“Deli İbram Divanı” romanıyla ünlü Kuvvacı torunu Gördesli yazar dostum Ahmet Büke’nin kardeşi
İbrahim Büke, 30 yıl aradan sonra MHP kalesi Gördes’in belediye başkanı seçildi. Hem de rakibine 11
puan fark atarak. Manisa’da 17 ilçeden 14’ünü CHP kazandı.
Manisalı Özgür Özel, genel başkan olarak girdiği ilk seçimde memleketinde büyük bir zafere imza attı.
Kuvayı Milliye’nin şehri Balıkesir hakeza..
Ben her daim Balıkesir’i Egeli sayarım kim ne derse desin.
Orada da 74 yıl aradan sonra CHP’li bir başkan, Ahmet Akın en yakın rakibine 11 puan fark atarak
seçildi.
SHP’nin ANAP’lı belediyeleri silip süpürdüğü 1989’da bile Doğru Yol Partili Sami Gökdeniz seçilmiş
Balıkesir’de, o kadar yani.
Denizli de öyle.
20 yıldır AKP kalesi olarak ünlenen Denizli’de CHP’li Bülent Nuri Çavuşoğlu AKP’li rakibine 10 puan
fark atarak (yüzde 48 ile) kazandı.
2019’da AKP’nin kazandığı Uşak’ta CHP’li Özkan Yalım 16 puan farkla (yüzde 41 ile) kazandı.
Akdeniz bölgesinde olsa da benim her daim Egeli Yörük saydığım Burdur da CHP’ye geçti.
Ege’nin başkenti İzmir’e gelirsek, uzun ve sancılı bir adaylık süreci ve Tunç Soyer’in (Kılıçdaroğlu’na
verdiği -bence yanlış- tam destek yüzünden) aday yapılmaması sonrası duygusal bir tutum takınması
sonucu oylar biraz düşse de, Karşıyaka Belediye Başkanı Cemil Tugay sıkıntısız, güle oynaya kazandı.
“Dem”siz, “İyip”siz olarak Hamza Dağ’a 12 puan (yüzde 49 oyla) fark attı.

İzmir’deki 30 ilçeden 28’i de CHP’ye geçti.
Kısacası...
Ege bölgesi upuzun bir aradan sonra CHP kırmızısına boyandı.
Doğru adaylarla, Menzil’in merkezi Adıyaman’da, CHP’nin en çalışkan milletvekili Deniz
Yavuzyılmaz’ın Zonguldak’ında, Turgut Altınok bükücü Mansur Yavaş etkisiyle ilk kez Kırıkkale’de,
Kırşehir’de, Bilecik’te toplamda 35 ilde CHP zafere ulaştı.
Değişimin başrolündeki Ekrem İmamoğlu da tüm seçimin odak noktası olan İstanbul’u üçüncü kez 1
milyon oy farkla kazandı!
Demek ki neymiş?
Manisalı Özgür Özel ile Değişim kazanmış, Kılıçdaroğlu’nun Yeni CHP’si kaybetmiş.
Ne o altılı masa ganyanına, ne de PKK’nın siyasi kolu Dem’e ihtiyaç varmış.
Ne fetöcü tarikatçı danışmanlara, ne de Jeremy Rifkin ve takipçileri gibi neoliberal artistlere
gereksinim varmış.
Onlarsız CHP, Türkiye genelinde yüzde 38’e yakın (CHP 17.391.548 - AKP 16.339.771 oy) oyla birinci
parti oldu.
Emeklilerin öfkesi, Gençlerin tepkisi, Fenerlilerin ahı da önemli rol oynadı tabii.
CHP, tek adam yönetiminin tüm engellerine rağmen bu seçimlerde yeniden Atatürk ve halkla
buluşma yolunda çok önemli bir adım attı.
Rahat bir nefes aldık.
İnşallah gerisi de gelir de çocuklarımızın geleceğine yönelik umutlarımız artar.
Bitirirken bir de şunu eklemem lazım.
Seçim gecesi sevinirken, aynı zamanda kızdım da!
Bu seçimden çıkan sonuca göre, demek ki Kılıçdaroğlu ısrar etmeyip Mansur Yavaş veya Ekrem
İmamoğlu’nu aday gösterse 2023 Mayıs’ında bu iş bitecekmiş.
Ah Kılıçdar ah..