Su yerine rantı tercih eden kararlar

Bugün Dünya Su Günü. İzmir’de de Türkiye’nin eğişik yerlerinde de suyun önemini hatırlatan toplantılar düzenleniyor. Söylemler çok güzel. Ama su kaynaklarıyla ilgili kararlar öyle değil. Ne yazık ki yıllarca suyu değil rantı tercih eden pek çok karar alındı ve alınmaya da devam ediyor. O kararlardan birkaçına bakalım. İzmir’in ana su kaynağına önemli bir tehdit olan Efem Çukuru’ndaki  maden ocağı 9 yıldır mahkeme kararlarına rağmen verilen izinlerle faaliyetine devam ediyor. Söz konusu işletme İzmir’in içme suyunun yaklaşık yüzde 40’ını karşılayan Tahtalı Barajı koruma alanı havzası sınırında. Yaklaşık 300 bin kişinin içme suyunu karşılamak için planlanan Çamlı Barajı’na su sağlayacak derelerin de mutlak koruma alanı içinde bulunuyor. Söz konusu madene 2012 yılında verilen kapasite artırma izni ile; birlikte faaliyet süreci 12 yıldan 17 yıla, yüzeyde kapladığı alan 4.74 hektardan 12.32 hektara, yüzeyde kapladığı depolama alanı da 7.67 hektardan 16.18 hektara çıkarıldı. Bu kapasite artırımına Çevre Mühendisleri Odası, İzmir Tabip Odası, EGEÇEP, Avukat Arif Ali Cangı ve yörede yaşayan Ahmet Karaçam tarafından dava açıldı. Mahkemenin ders gibi kararının gerekçesinde şu görüşlere yer verildi: “Keşif sırasında toprak ve sudan alınan örneklerde bulunan sülfür ve ağır metal konsantrasyonlarından; arsenik, kadminyum, bakır, kurşun, mangan, nikel, selenyum, kükürt, çinko elementlerinin dünya standartlarının üstünde olduğu görüldü. Ayrıca, bu elementler arasından arsenik, kadminyum, bakır ve çinkoya ait değerlerin ÇED raporları içeriğinde belirtilmiş seviyelerin üzerinde olduğu tespit edildi. Bu durumun yeraltı suyu kalitesini bazı minareller ve metaller açısından olumsuz olarak etkileyecek olması görülmektedir. Sülfür ve ağır metal konsantrasyonlarından bazı elementlere ait değerler de yüksektir.” Bu mahkeme kararı ile Efem Çukuru’nda ağır metal kirliliğinin başladığı görüldü. Ama yargı kararına rağmen işletmeye yeni bir ÇED izni verilerek faaliyetlerine devam etmesi sağlandı. Bu kadar da değil. Ege Çevre Platformu Dünya Su Günü nedeniyle yayınladığı açıklamada çarpıcı mesajlar verdi. İzmir’in en önemli su havzalarından Çamlı Havzası’na yapılması planlanan ve 250.000 kişiye su sağlaması düşünülen Çamlı Barajı yapımından Efemçukuru Altın Madeni nedeniyle vazgeçildiğinin hatırlatıldığı açıklamada; “Su havzalarında, madencilik için mutlak koruma alanı, 300 metreden 100 metreye düşürüldü. İçme ve kullanma suyu havzalarından 1000 metre uzaklıkta madencilik yapılmasının önü açıldı” ifadelerine de yer verildi. Öte yandan maden sahasının, Tahtalı, Balçova ve Alionbaşı baraj havzaları ile bölgedeki içme suyu yeraltı kaynaklarını tehdit ettiği gerekçesiyle İzmir 6. İdare Mahkemesi’ne başvuran İZSU, ÇED olumlu kararının iptalini istemiş, verilen iptal kararı daha sonra Bakanlık ve şirketin temyiz etmesi üzerine Danıştay tarafından bozulmuştu. Ancak mücadeleden vazgeçmeyen İZSU Genel Müdürlüğü, şirket faaliyetlerinin yeniden önünü açan mahkeme kararını temyize götürdü. Danıştay 6. Dairesi İZSU’nun temyiz talebini haklı görerek, ÇED olumlu kararının hukuka uygunluğu yönünden mahkemenin gerekli incelemeyi yapmadığını belirtti. İzmir 6. İdare Mahkemesi, Danıştay’ın bozma kararı doğrultusunda madenin işletilmesinin her aşamasında ve işletmenin faaliyetinin tamamlanmasından sonra çevreye herhangi bir zararının olup olmadığı konusunda bilirkişi incelemesi yaptırılmasını istedi. *** Geçen yıl Günü Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğü İzmir ve Manisa’nın 1/100.00 binlik imar planlarının son halini askıya çıkardı. Bu planların açıklama raporlarında çok ilginç, gerçekten ibretlik ifadeler var. Raporda İzmir için iki seçeneğin tartışıldığı ifade ediliyor. Birinci seçenekte Çeşme-Alaçatı çevresinde çok büyük bölümü doğal sit alanı olan bölgede, turizm yatırımı amacıyla seçilen alanlarda, su yetersizliği vb. nedenlerle hedeflenen golf sahaları ve bunlara bağlı olarak tasarlanan turizm gelişmeleri gerçekleşmeyecek. Ne kadar güzel değil mi? Rant yerine yaşamı, çevreyi, suyu esas alan plan önerileri. Ama ne yazık ki bu seçenek kabul görmedi. İkinci seçenekteki, “Çeşme-Alaçatı çevresinde planlanmış olan turizm yatırımlarının bir bölümü plan dönemi içinde gerçekleşecek. Bu durum, yakın çevrede turizme koşut yeni gelişmeleri tetikleyecek” önerileri kabul edildi. Su yerine rant tercih edildi.       *** Çevre ve Şehircilik Bakanlığının 7 Temmuz’ 2020’de onaylayarak askıya çıkardığı İzmir ve Manisa’nın 1/100.000 binlik imar planlarında İzmir’in en önemli su kaynağı olan Tahtalı Barajı Koruma Alanı’nda 96 hektarlık tarım arazisinin imara açıldığı ortaya çıktı. Önceki planlarda “tarım alanı” olarak görünen bölgenin imarının “Kentsel Gelişme Alanı” olarak düzenlendiği belirtildi. Söz konusu imar planı değişikliği Şehir Plancıları Odası İzmir Şubesinin yayınladığı raporla belirlendi. Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğü İzmir ve Manisa’nın 1/100.00 binlik imar planlarını geçen aylarda askıya çıkardı. Bu planların açıklama raporlarında çok ilginç, gerçekten ibretlik ifadeler var. Raporda İzmir için iki seçeneğin tartışıldığı ifade edildi. Birinci seçenekte; “Çeşme-Alaçatı çevresinde çok büyük bölümü doğal sit alanı olan bölgede, turizm yatırımı amacıyla seçilen alanlarda, su yetersizliği gibi nedenlerle hedeflenen golf sahaları ve bunlara bağlı olarak tasarlanan turizm gelişmeleri gerçekleşmeyecek” ifadeler yer aldı. İkinci seçenekte ise, “Çeşme-Alaçatı çevresinde planlanmış olan turizm yatırımlarının bir bölümü plan dönemi içinde gerçekleşecek. Bu durum, yakın çevrede turizme koşut yeni gelişmeleri tetikleyecek” denildi. İkinci seçenek kabul edildi. Bu karar Çeşme’ye su sağlayan Alaçatı Barajı’nda su seviyesi yüzde 25’in altınad düştüğü günlerde alındı. *** Beydağ Barajı gövdesi yakınındaki taş ocağının alanının 24 hektardan 49 hektara, kapasitesinin de 398 bin tondan 1 milyon 800 bin tona çıkarılması için ÇED süreci başlatıldı. Söz konusu taş ocağı için DSİ’nin 2013’te “patlamalar baraj gövdesine zarar verir” şeklinde rapor verirken 2019’da zarar vermeyeceği yönünde bu görüşünü değiştirdiği ortaya çıktı. Yaz yaz bitmiyor. Bütün bunları yapıp kaynakları heba ettikten sonra 12 ay boyunca su günü kutlasak da faydası yok. Suyu ranta kurban etmemekten başka çare yok.