15 aşk şiiri ve romantik bir şarkı

12 Haziran 2022 pazar günü 16. Kazancı Dostluk Koşusu’nu başarıyla, sağlıkla tamamladık. Kulübümüzün (Bursa Masterler Atletizim Kulübü) kuruluşundan hemen sonra başlattığı, yurt dışından da gelen sporcularla (iki yıldır pandemiden dolayı gelemiyorlar) zenginleşen geleneksel etkinliğimizi, yağmur altında, çamur içinde, bata çıka; ama mutlulukla bitirdik bu yıl da. Yaklaşık 260 sporcu ile biraz da ultra trail maraton tadında gerçekleşti etkinliğimiz. Yağmur altında terledi atletlerimiz, kadınlı erkekli. Parkurumuzu değiştirdik bu yıl; 16. sında uzattık parkurumuzu, yani bu yılki romantik bir şarkıydı, öncekiler aşk şiiri… *** Bu yıl ilk kez federasyondan (TAF) onaylı olarak katıldığımız bu yarış için ilk dikkat çekici tespit: Katılım sayısı biraz düşük.  Neden? TAF katılım paylarına bütçe ayırmak için kayıt ücretlerini biraz yüksek tuttuk maalesef. Master atletler emekli, sabit ve dar gelirli, onlar için 50 liranın büyük önemi var. Önceki yıllardan yaklaşık 350 sporcu ile bu parkurda koştuğumuzu hatırlıyoruz. 15 kez 9 kilometrelik yol koşusu olarak gerçekleştirdiğimiz bu etkinliğimizi, bu yıl biraz renklendirerek, arasına patika ve köy yolları da katarak 14 kilometreye çıkardık, Sporcularımıza böyle bir parkuru tattırmak istedik kulüp olarak. Olumlu dönüşler aldık. Her organizasyon ciddi bir iştir. Koşmak ciddi bir iştir, koşturmak daha ciddi… Spor disiplindir. Biliyoruz. **** Her yıl olduğu gibi bizlere sponsor olan firmalarımız vardı. Etkinliğin sonunda el ele baş başa olduğumuzu, borçsuz harçsız bitirebildiğimizi görüyoruz, seviniyoruz elbet; zira Federasyona ödediğimiz ücretler de dahil olduğundan biraz hırpalandık diyebiliriz. TAF’ın kulübümüze destek olup, bizim gibi sporu yaygınlaştırmayı amaçlayan, hiçbir kâr amacı gütmeyen kuruluşlardan katılım, hakem, gözlemci, sigorta ücreti almaması daha yerinde olurdu. Tamam, bu bir durum saptaması. Ancak onlar da şu şekilde haklıdır diye düşünüyorum: Hükümet, Spor Bakanlığı’na yeterince bütçe ayıracak, Spor Bakanlığı da kendi bünyesinde olan Türkiye Atletizm Federasyonu’na böyle organizasyonların tabana yayılması için bütçe ayırmasıyla bizlerden ücret talep etmeyecekti. Yani balık baştan kokar, denilebilir, ya da böyle bir bütçe var ve bize verilmiyor. Nereden bakarsak, garabet. Bu tür organizasyonları düzenleyen bizlere düşen, etkinlik sonrası yiyecek içecek ikramı için, etkinlik esnasında su istasyonlarında atletlerimize su ikram etmek için, etkinliğimizi başarıyla bitirenlere anı madalyası ve tişört temini için ve yaş gruplarına göre her yaş grubunda ve genelde dereceye giren kadın ve erkek sporcuları kupa ile ödüllendirmek için sponsor bulabilmek. Tüm bu kalemlere ayrı ayrı para vererek bu etkinliğin düzenlenmesi takdir edilir ki hiçbir şekilde mümkün olmaz. *** Bunun için elbette ki sadece sponsorlardan değil, devletten de beklentilerimiz var: Federasyon aracılığıyla bizim gibi kâr amacı gütmeyen kulüplere destek olunması! On altı yıldır bizlere-etkinliğin ilçe sınırları içerisinde olmasına rağmen- bir gram destek olmayan Kestel Belediyesini de ayakta alkışlıyoruz (!) Karar aldık şarkılarımızı başka yerlerde söyleyeceğiz, bilginize… Bu yılki romantik şarkıyı bizimle birlikte dinleyen, söyleyen tüm sporculara teşekkür ediyor, kulübümüzün sloganını tekrarlıyoruz: Spor iyidir, birlikte!.. Son söz: Bir ülkede bilim, sanat, SPORdan fazla siyaset konuşuluyorsa üçüncü sınıf bir ulkedir. Evet, üçüncü sınıfız. *Neruda’dan alıntı